PROJECTS
Το Μοναδικό Ταξίδι της Ζωής του
“Το Μοναδικό Ταξίδι της Ζωής του” ήταν μία διασκευή του κλασικού διηγήματος ” Το Μονον της Ζωής του Ταξίδιον” του συγγραφέα Γεώργιου Βιζιηνού, από την σκηνοθέτη, Ανθή Βασιλοπούλου. Ήταν μία από τις πρώτες θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα, που επέλεξαν να εντάξουν στοιχεία από το τσίρκο, όπως πανιά,τραπέζιο, σκοινί και ακροβατικά εδάφους, ως μέσα για την αφήγηση ενός μύθου. Η παράσταση ήταν μία παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης το 2008.
Ευχαριστώ την σκηνοθέτη, Ανθή Βασιλοπούλου, για την ευγενή παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.
Αμαραβάτι
Το « Αμαραβάτι» ξεκίνησε ως ένα σεμινάριο, που είχε ως σκοπό του, τη διδαχή της τεχνικής και της αισθητικής του ινδικού χορού Κατάκ και της εμπρακτης εφαρμογής τους σε μία παράσταση. Διδάχθηκαν ένα αφηγηματικό μέρος και ένα μέρος καθαρού χορού. Στο πρώτο,οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με την ινδική μυθολογία και τις κωδικοποιημένες χειρονομίες (μούντρας) και στάσεις που χρησιμοποιούνται στην αφήγηση του ινδικού χορου. Tο κομμάτι του καθαρού χορού , αποτέλεσε μία εισαγωγή στις βασικές τεχνικές όπως οι στροφές, τα βήματα, η χρήση των χεριών και των ματιών καθως και στη ρυθμολογία του συστήματος της κλασικής ινδικής μουσικής και του χορού(Σανγκίτ). Τέλος, διδάχθηκαν στοιχεία της αισθητικής του ινδικού χορού( Αχάριαμ), όπως το κοστούμι, τα κοσμήματα, το χτένισμα και το μακιγιάζ.
Το σεμινάριο ολοκληρώθηκε με μία παράσταση , στην οποία οι χορεύτριες συνοδεύονταν με ζωντανή κλασική ινδική μουσική. Τάμπλα( ινδικό κρουστό) έπαιξε ο Λέο Φερνάντες και Σιτάρ( ινδικό εγχορδο) ο Τζανέτος Κριτσέλης.
“Φαντάσου Αν…”
Το “Φαντάσου Αν…” ήταν η διπλωματική μου εργασία πάνω στην σκηνογραφία και την ενδυματολογία, για την αποφοίτησή μου από το Τμήμα Θεάτρου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Το ” Φαντάσου Αν…” δημιουργήθηκε υπό την επιτήρηση της καθηγήτριας κινησιολογίας Στέλλας Μιχαηλίδου, του καθηγητή σκηνογραφίας Απόστολου Βέττα και σε συνεργασία με τους φοιτητές του τμήματός της υποκριτικής.
Ήταν μία παράσταση η οποία συνδίαζε στοιχεία από το Butoh, το Tango,τα εναέρια ακροβατικά και το Thriller, του Michael Jackson. Τα κοστούμια, ήταν επηρεασμένα από την αισθητική του Butoh, φορέματα που μοιάζουν να έχουν φυτρώσει πάνω τους βρυά και λειχίνες. Στη σκηνή κυριαρχεί το λευκό χρώμα που σπάει με ξεσπάσματα προβολών slides από εντονα χρώματα. Οι προβολές ζωγραφίστηκαν στο χέρι και θυμίζουν εικόνες της ζωής μέσα από το μικροσκόπιο. Οι περούκες των ακροβατών, εμπνεύστηκαν από τον πίνακα του Salvador Dali, ” Γυναίκες με λουλούδια αντι για κεφάλια”. Μεγάλο ευχαριστώ στην ακροβάτη Στέλλα Μεντβέντεβα, για τη φιλική συμμετοχή της στη χορογραφία του trapeze.
Σκηνοθεσία και χορογραφία: Στέλλα Μιχαηλίδου
LIBELOULAS
Οι ” Libeloulas” είναι μία ακροβατική ομάδα, που εργάζεται πάνω στην εναέρια ακροβατική και τον εναέριο χορό. Δημιουργήθηκε από την Χρύσα Τραικοπούλου και την Χριστίνα Ζάννη αφού επέστρεψαν στην Ελλάδα μετα απο μία σειρα ακροβατικών περιπετειών στην Αργεντινή. Ακροβατικά πανιά, ακροβατικό σχοινί, trapeze (κούνια), εναέριο στεφάνι και ζώνες μποντριέ, είναι τα αντικείμενα που χρησιμοποιούνται στις παραστάσεις τους. Xρησιμοποιούν μία ποικιλία μέσων όπως προβολές slides και video, installation και χρήση αντικειμένων στον αέρα. Ο στόχος είναι οι ακραίες σωματικές στάσεις να υπηρετήσουν την αφήγηση μιάς ιστορίας και να προσδώσουν εικαστικότητα στην εικόνα που δημιουργείται. Οι Λιβελούλες αγαπούν τη φύση και τα ταξίδια. Πετούν με το ένα τους φτερό στην Λατινική Αμερική και το άλλο στην Ελλάδα, διδάσκουν και χορεύουν στον αέρα…
Ο Σιμιγδαλένιος
«Μια βασιλοπούλα αρνείται να ερωτευτεί και στις πιέσεις του πατέρα της να παντρευτεί, αντιτάσσει ένα ανδρείκελο, ένα άβουλο όργανο που μόνη της πλάθει και που μπορεί απόλυτα να ελέγχει, τον Σιμιγδαλένιο. Μια άλλη όμως, βασιλοπούλα από ένα μακρινό βασίλειο κλέβει τον Σιμιγδαλένιο και αναγκάζει την πρώτη βασιλοπούλα να ξεκινήσει ένα ταξίδι αναζήτησής του που φτάνει μέχρι τον ήλιο, το φεγγάρι και τα μακρινά αστέρια. Σ’ αυτή την περιπλάνηση, μέσα από μεγάλο πόνο και μοναξιά, η βασιλοπούλα γνωρίζει τον εαυτό της και καταλαβαίνει το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης που είναι η Αγάπη.»*
Ο Σιμιγδαλένιος, του Αλέξανδρου Αντωνόπουλου, εμπνευσμένο από ένα παραδοσιακό παραμύθι των κυκλάδων, είναι ένα από τα πιό δημοφιλή θεατρικά έργα για παιδιά στην Ελλάδα. Η σκηνοθέτης και χορογράφος, Στέλλα Μιχαηλίδου, επέλεψε να αποτυπώσει τα υπερφυσικά στοιχεία του έργου, χρησιμοποιώντας τεχνικές από τον εναέριο χορό και τα εναέρια ακροβατικά. Έτσι, η σελήνη , εμφανίζεται αιωρούμενη σε μια ζώνη μποντριέ, ενώ ο ήλιος και τα άστέρια, πάνω σε πανιά και εναέριο στεφάνι. Ο Σιμιγδαλένιος, ήταν μία παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, κατά την θεατρική περίοδο 2009-2010.
*Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος( Δελτίο Τύπου)
Σρι Σαρασβατι
Το σχήμα Σρι Σαράσβατι δημιουργήθηκε από καλλιτέχνες διαφορετικών εθνικοτήτων με σκοπό την παρουσίαση παραστάσεων κλασικού ινδικού χορού με συνοδεία ζωντανής μουσικής αλλά και ορχηστρικών συναυλιών με ινδικά όργανα όπως Tάμπλα( ινδικό κρουστό), Σαράσβατι Βίνα( νοτιοινδικό έγχορδο), Σιτάρ( Βορειοινδικό έγχορδο)και Μπανσούρι(ινδικό φλάουτο). Προέρχονταν από την Ελλάδα, το Πουέρτο Ρίκο και την Αργεντινή και σπούδασαν κλασική ινδική μουσική και χορό στο Βαρανάσι της Βόρειας Ινδιας. Έδωσαν παραστάσεις και σεμινάρια στην Ελλάδα, την Αργεντινή και τη Βουλγαρία. Στην Ελλάδα, την Ασία ή την Νότια Αμέρική… στην πόλη ή τη φύση, η πρακτική της μουσικής και του χορού ήταν μέρος της καθημερινότητας.. Συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: Λέο Φερνάντες( Τάμπλα, Σαρασβάτι Βίνα), Χριστίνα Ζάννη( Βορειοινδικός χορός Κατάκ), Γιώργος Μητσικάρης( Μπανσούρι), Τζανέτος Κριτσέλης( Σιτάρ), Ντάνι Ροδρίγκες( Σιτάρ) και Περικλής Μπιτσόπουλος( Σιτάρ).
